İslâm âlimleri gelirinin tamamen haram kaynaklardan elde edildiği bilinen kişi ve kuruluşlarla alışveriş yapmak, borç almak veya benzeri ilişkiler kurmanın haram olduğunu ifade etmişlerdir. Gelirinin çoğunluğu haram olanlarla yapılan ticari muameleleri mekruh, kazancının büyük kısmı helal olanlarla gerçekleştirilen işlemleri ise caiz olarak değerlendirmişlerdir.[1]

[1] Desuki, Haşiye, c.3, s. 277; Nevevi, Mecmu, c. 9, s. 343-344; c.13, s. 178; İbn Müflih  er-Ramini, Kitabu’l-furu’ c.4, s.390-392; Tahtavi, Haşiye, s. 35