Acz ve fakr ne demektir?

Acz: İnsanların düşmanlarını ve zararlarını def etmekte, menfaatlerini celbde iktidarının yokluğudur. Yani insanın muhtaç olduğu şeyleri yapacak güç ve kuvvetin kendisinde yeterince olmamasıdır. Başka bir deyişle kişinin hastalık, bela, musibet, ihtiyarlık ve ölüm gibi şeylere karşı koyamamasıdır.

            Eğer denilse, insan acıktığında mutfağa girip yemeğini yapabilir ve karnını doyurabilir. Aynı zamanda da yürüyebilir ve koşabilir. Kendi işini kendi yapabilir.  İnsanın bunları yapabilecek bir gücü ve kuvveti vardır. 

            Peki, insan nasıl aciz olabilir ki?

            Evet, her insanda az da olsa bir güç ve kuvvet var. Ama o güç ve kuvvet sınırlıdır. Mesela; İnsan acıktığında yemek yer. Ama insan acıkmasını durduramaz.

            İnsan istediği zaman yürüyebilir, koşabilir. Fakat felç olduğu zaman yürüyemez,  kolunu kaldıramaz, hatta avucunu bile sıkamaz.

            Hem bir halterci, 100 – 200 kiloluk bir ağırlığı kaldırabilir. Ama 1000 kiloluk bir ağırlığı kaldıramaz. Hatta 100 – 200 kiloluk bir ağırlığı kaldıran güç ve kuvvet dahi insana ait değildir. Eğer öyle olsaydı felç olduğu zaman da kaldırması gerekirdi. Hatta o halterci bazen mikroskopla ancak görülebilen bir mikroba yenilip vefat ediyor. Demek küçük bir mikroba yenilen ve parmağını bile oynatacak gücü olmayan insan acizdir.

            Hem mesela insanda bir gençlik var. Eğer o gençlik insanın elinde olsaydı yaşlanmaya engel olurdu. Görüldüğü gibi gençlik durmuyor, yavaş yavaş insanın elinden gidiyor.

            Hem insan acizliğinden dolayı dünyayı döndürerek geceyi götürüp, gündüzü getiremez. Rüzgârları estirip, bulutları hareket ettirerek yağmuru yağdıramaz. Soğuğu kaldırıp sıcağı getiremez. Her sabah güneşi doğduramaz.

            Fakr ise, İnsanın maddi maʼnevi pek çok şeye muhtaç olması ve bunları tedârik edecek kendine âit bir sermayesinin ve zenginliğinin olmayışı.

            Burada şöyle bir soru akla gelebilir: Dünyanın en zengin insanı nasıl fakir olabilir?

            Evet, gerçek zenginlik hiçbir şeye muhtaç olmamaktır. İnsan ne kadar zengin olursa olsun yine de birçok şeye muhtaçtır. İnsanın muhtaç olması ise onun fakrını bize göstermektedir.

            Hem insanın ihtiyaçları sınırsızdır.  

            Mesela insan, başka bir memlekete göçmüş bir dostunu ziyaret etmek ister. Bunun gibi kabir tarafına göçmüş sevdiklerine kavuşmayı da ister. Hem cennetten haberi olan insan cenneti düşünür ve hayal eder. Cennette gitmek ve orada daimi yaşamak ister. Bu hal, aklın, ruhun ve duyguların şiddetle istediği bir ihtiyaçtır. Çünkü insan sadece maddi bedenden oluşan bir varlık değildir. Aynı zamanda akıl ve şuuru, ruh ve duyguları olan bir varlıktır.

            İnsan servetiyle bu ihtiyaçlarını satın alamaz. Bunları karşılamak için başkasına muhtaçtır. O da hiçbir şeye muhtaç olmayan sonsuz şefkat sahibi olan Allah’tır.