Yedinci Şua'da fehmi isgal eden birinci sebeb ile beşinci sebeb birbiriyle çelişmiyor mu?

Birinci sebebte, hakikati kendisi için, kendi tabirleri ile ifade ettiğinden bahsediyor. Bu kendi anlayacağı tarzda not alıp başkasının bu notları anlamasında zorluk çeken insanın haline benzer. Beşincisinde ise Ramazan-ı şerifin feyziyle Cenab-ı Hakkın bir kısım nurlara kendisini mazhar ettiğini nazara veriyor. Bu nurların tecellisi kendi irade ve ihtiyarı sonucu değildir. Allah’ın lütfudur. Fakat bu nurlar ve hakikatleri hisseden, gören kendisidir. Bunlar kendi müşahedatıdır. Gördüğü  bu nurları kendi anlayışına göre yazmıştır. Fakat tecelli eden bu nurlar vaktinde, sevgili üstadımızın açıklamadığı “Birkaç cihetle perişan halim” ve hasta olması, bu risalenin ilk müsvedde halinde kalmasına sebeb olmuştur. Beşinci sebebte kendi fehmine göre yazdığı müşahedatının ilk müsvedde halinde kalması ve arabi fıkralarının çok olması kendisine göre anlaşılmasını biraz zorlaştırmıştır. Birincisi sebebte kendisine göre not alması beşincisinde ise ilk müsvedde halinde kalması ve arabi ifadelerin çok olması nazara veriliyor. Dolayısıyla bir çelişki değildir.