Kur’ân-ı Kerîm, semânın yedi tabaka olarak yaratıldığını şu ayetle bildirir:
O ki, yedi göğü tabaka tabaka olarak yarattı.1
Aynı suredeki şu ayet ise, yıldızlar âlemini dünya seması olarak vasıflandırır:
And olsun ki, dünya semâsını kandillerle süsledik.2
İslam âlimleri bu ayetlere ve bazı keşiflerine dayanarak kâinatta üst üste yedi sema tabakası bulunduğunu ve hepsinin üzerinde onları tamamen kuşatan arş-ı azam tabakasının bulunduğunu ve yaratılmışlar âleminin arş ile son bulduğunu bildirmişlerdir. Bedîüzzamân Hazretleri onların bu tespitlerini şöyle ifade eder:
Yıldızlarla yaldızlamış bütün görünen gökleri bir sema sayıp, onu bu dünyanın semasıdır diyerek, bundan başka altı tabaka-i semavat var olduğunu anlar.3
Semaların mahiyeti hakkında Bedîüzzamân Hazretleri özetle şu tespitlerde bulunur: Maddenin bölünemeyen en küçük yapı taşlarının esir maddesi olduğunu, uzay denen hadsiz geniş sahanın aslında boşluk olmayıp esir denizi ile dolu olduğunu, suyun katı-sıvı-gaz şeklinde üç hali bulunduğu gibi, esirin de yedi farklı hali olup yedi semanın esirin bu farklı yedi oluşumu ile meydana geldiğini söyler.4
Günümüz fen bilimleri, teleskoplar vasıtasıyla, birinci sema olan yıldızlar âleminin sonuna ulaşamadığı için ikinci ve sonraki semalardan hiçbir haber verememektedir. Fakat bütün âlemlerin yaratıcısı olan Rabbimiz’in kendi kelamı olan Kur’an’ında bahsetmesi onların varlığı hakkında bizi aydınlatmaktadır.
Detaylı izah için lütfen bakınız;
https://risale.online/soru-cevap/semanin-yedi-tabaka-olmasi
Resullah (sav) Miraç gecesi semalara yükselerek yaptığı seyahatte teker teker sema tabakalarını nasıl geçtiğini şöylece anlatmıştır:
Malik b. Sasaa’dan rivayet olduğuna göre, Hz. Muhammed (sav) Kudüs’e seyahat ettiği gece Ashabına haber verip şöyle buyurmuştur: Bir kere ben Hatim’de yatmış bulunuyordum. Bu sırada Cebrail geldi katırdan küçük ve eşekten büyük beyaz bir binek getirildi. Ben bunun üzerine bindirildim. Cebrail de benimle yollandı, bana refakat etti. Nihayet dünya semasına vardık. Cebrail gök kapısını çaldı.
- Merhaba gelen zata, bu gelen kişi ne güzel yolcu? denildi. Hemen gök kapısı açıldı. Ben birinci semaya varınca orada Ademle karşılaştım...
Ta ikinci semaya geldi. Bunun da kapısını çaldı:
- Merhaba gelen zata, bu gelen kişi ne güzel yolcu, denildi. Hemen gök kapısı açıldı. Ben ikinci semaya varınca orada Yahya ve İsa ile karşılaştım...
Sonra Cebrail benimle üçüncü semaya yükseldi. Bunun da kapısını çaldı:
- Merhaba gelen zata, bu gelen kişi ne güzel yolcu, denildi. Hemen gök kapısı açıldı. Ben üçüncü semaya vardığımda Yusuf ile karşılaştım...
Sonra Cebrail benimle yükseldi. Ta dördüncü semaya vardı. Bunun da kapısını çaldı: - Kim o? denildi.
- Merhaba gelen zata, bu gelen kişi ne güzel yolcu, denildi. Hemen gök kapısı açıldı. Ben dördüncü kat göğe vardığımda İdris ile karşılaştım...
Sonra Cebrail benimle yükseldi. Ta beşinci semaya vardı. Onunda da kapısını çaldı:
- Ferah ve inşirah ona, bu gelen zat ne güzel yolcu, denildi. Hemen gök kapısı açıldı. Ben beşinci semaya varınca Harun ile karşılaştım...
Sonra Cebrail benimle yükseldi. Ta altıncı kat göğe erişti. Gök kapısını çaldı:
- Bu gelen kişiye merhaba; ne güzel bir yolcu geldi, dedi. Ben altıncı semaya varınca Musa ile karşılaştım...
Sonra Cebrail benimle yedinci göğe yükseldi. Gök kapısını çaldı.
- Bu gelen zata merhaba; bu gelen kişi ne güzel misafir, dedi. Yedinci kat gökte İbrahim bulunuyordu...5
Bedîüzzamân Hazretleri, her bir sema tabakasının Allah’ın isimlerinden birine mazhar olup daha çok o ismin tecellisi altında olduğunu şöyle anlatır:
Her bir semada bir isim, bir ünvan-ı İlahî hâkimdir. Sair ünvanlar da onun zımnındadır. Meselâ: İsm-i Kadîr'e mazhar Hazret-i İsa Aleyhisselâm, hangi semada Peygamber Aleyhissalâtü Vesselâm ile görüştü ise; işte o sema dairesinde Cenab-ı Hak Kadîr ünvanıyla bizzât orada mütecellidir (tecelli eder).
Meselâ: Hazret-i Musa Aleyhisselâm'ın makamı olan sema dairesinde en ziyade hükümferma, Hazret-i Musa Aleyhisselâm'ın mazhar olduğu "Mütekellim" ünvanıdır ve hâkeza... İşte Zât-ı Ahmediye Aleyhissalâtü Vesselâm, çünki ism-i a'zama mazhardır ve nübüvveti umumîdir ve bütün esmaya mazhardır. Elbette bütün devair-i rububiyetle alâkadardır. Elbette o dairelerde makam sahibi olan Enbiyalarla görüşmek ve umum tabakattan geçmek; hakikat-ı Mi'racı iktiza ediyor.6
Yedi kat semanın her birinde Allah’ın farklı bir isminin hâkim olduğunu ifade ediyor. Mesela Hz. İsa’nın bulunduğu semada “Kadîr” ismi, Hz. Musa’nın bulunduğu semada “Mütekellim” ismi tecelli eder. Semalar, maddî mekânlar olmakla birlikte, rububiyet daireleri ve İlâhî isimlerin farklı tecelli mertebeleridir. Peygamber Efendimiz (sav), ism-i a’zamın mazharı olduğu için bütün isimlerle alakadar olup bütün sema tabakalarından geçerek peygamberlerle görüşmüştür.
Sonuç olarak; Kur’ân-ı Kerîm’in beyanıyla semâlar yedi tabakadan oluşmakta ve her tabakada farklı bir İlâhî düzen ve tecelli bulunmaktadır. Bedîüzzaman Hazretlerinin izahlarına göre bu semalar, esir maddesinin farklı yedi oluşumundan meydana gelmiş mânevî ve maddî tabakalardır. Yıldızlarla süslenmiş gökyüzü sadece birinci semadır; diğer tabakalar ise insan idrakine kapalıdır. Fen ilimleri birinci semanın sonunu bile görememişken, Kur’ân ve hadisler bize bu hakikati bildirmektedir. Mi‘rac mucizesinde Peygamber Efendimiz (sav), her katta farklı peygamberlerle görüşerek bu hakikati bizzat yaşamış ve ümmetine haber vermiştir. Sonuçta yedi kat sema, kâinatın İlâhî nizamının mertebeleridir ve Rabbimizin kudretinin sonsuzluğunu gösterir.
Mülk 67 / 3.
Mülk 67 / 5.
Bediüzzaman Said Nursi, Lemalar, Hayrat Neşriyat, Isparta 2013, s. 69.
Bediüzzaman Said Nursi, Lemalar, Hayrat Neşriyat, Isparta 2013, s. 69.
Râzî, XXVIII, 251 (Hadisin konumuzla alakalı olan kısmı iktibas edilmiştir, tamamı alınmamıştır.)
Bediüzzaman Said Nursi, Sözler, Hayrat Neşriyat, Isparta 2013, s. 246.