Rabbimiz’in bizlere ihsan ettiği iki türlü nimet vardır. Birisi hususi yani özel nimetlerdir. Diğeri ise umumi, yani genel nimetlerdir. Bizler çok defa şahsımıza olan hususi nimetlere karşı şükür vazifemizi yerine getirir, ancak iman, hayat, hava, su, göz, kulak, akıl, sağlık gibi herkese verilen umumî nimetlere karşı gaflet ederiz. Hâlbuki bunlar daha fazla şükre layıktırlar. Çünkü bir nimetin umumi olup herkese verilmesi, onun ehemmiyetini gösterdiği gibi devam etmesi de kıymetini gösterir. (Bkz. Mesnevî-i Nûriye)