İman hizmetiyle meşgul olan insanlarda, yapılması muhtemel olan en büyük hatalardan birisi, hep karşıdaki insanları doyurmak için uğraşmaktır. Bu elbette çok güzel bir davranıştır. Bir ihtiyaç hususunda kendisinden ziyade başkalarını tercih etmek anlamına gelen îsâr hasletidir bu aslında. Bununla birlikte, maneviyatta durum biraz değişir. Çünkü manevi hususlarda, biz bazen başkalarına ders vereceğiz derken kendimizi ihmal edebiliyoruz.

Mesela Risale-i Nur’u mütalaa ederken, eğer aklımıza sürekli “bu mevzuyu şu şekilde izah edersem çok güzel olur” gibi cümleler geliyorsa, bizim şahsi olarak tam istifade edemediğimizi gösterir. Çünkü farkında olmadan, Risale-i Nur’u kendimiz için değil, başkalarına ders yapmak için okur hale gelmişiz demektir. Halbuki Bediüzzaman Hazretleri de sık sık tekrar eder ki, Risale-i Nur en başta kendi muhatabına ders vermelidir. Yani mütalaa yaparken, “Ben buradan şahsi hayatım için nasıl istifade edebilirim, kulluk yaşantıma nasıl katkı sağlayabilirim” bilinciyle okumalıyız. Bu şuurla okumak, tevekkül ve teslimiyetimizin artmasına, imanımızın kuvvetlenmesine vesile olacaktır inşallah.

Ayrıca bunu sağlayan diğer bir husus da, kalbi kuvvetlendirmektir. Risale-i Nur talebelerini Üstad’ı olan Bediüzzaman Hazretleri, Kur’ân-ı Kerîm’i, Büyük Cevşenin içindeki duaları, evrad ve ezkârı okumayı hiçbir zaman aksatmamıştır. O Büyük Üstad’ın talebelerine de bu hususları örnek almak düşer. Hele ki, iman hizmetiyle meşgul olan bir insanın, mesela Büyük Cevşen’in içindeki bütün duaları 7 parçaya bölüp, bir haftada tamamını bitirmek gibi bir hedefi olmalıdır. Bu tarz okumalar, kalbi kuvvetlendireceği için, tevekkül ve teslimiyeti de artırır.

Son olarak, Risale-i Nur’dan, iman ve ihlasımızı artıracak bazı yerleri, evrad okur gibi tekrar tekrar okuyabiliriz. Zaten “İhlas Risalesi” için Bediüzzaman Hazretleri, en az 15 günde bir okunmalı şartını koşmuştur. Bu risale 15 parçaya bölünüp, her gün bir parçası okunmaya devam edilebilir. Yine Bediüzzaman Hazretlerinin, defalarca okuduğunu söylediği “Haşr Risalesi” ve imanı inkişaf ettiren “Ayet’ül-Kübra Risalesi” gibi yerler, evrad gibi her gün bir parça okumak suretiyle, bittikçe baştan başlayıp tekrar tekrar okunabilir. Bu hakikatlerin tekrar edilmesi, imanızın, tevekkülümüzün ve teslimiyetimizin daima diri kalmasına vesile olacaktır biiznillah.