Geçen asrın büyük fıkıh alimlerinden Ömer Nasuhi Bilmen, "Hukuk-u İslamiye ve Istılahat-ı Fıkhiye Kamusu" adlı eserinde şeriati geniş bir şekilde ele alır ve şu şekilde tarif eder:

1- Şeriat, "din" kelimesiyle aynı manadadır.

2- Şeriatı kulları için Allah koymuştur.

3- Şeriat, dînî ve dünyevî hükümlerin (kuralların) tamamıdır.

4- Şeriat kavramının içinde, inanç hükümlerinin yanında ahlaka, ibadete ve günlük hayattaki işlere dair hükümlerin hepsi vardır.

5- Şeriat kelimesiyle açıkça; kur'ana, hadise, icmaya ve kıyas-ı fukahaya  dayanan hükümler kastedilmiş olur.

6- Genel anlamda, her peygamberin getirdiği ilahi kanunlara da şeriat denir.

Kur’an-ı Kerim’de şeriatın Hz. Muhammed (sav)’e, Allah tarafından indirildiği şu şekilde açıklanır: “Sonra seni emirden bir şeriat üzerinde kıldık.” (Casiye suresi, 18)

Bediüzzaman Hazretleri de İslam şeriatının, Peygamberimiz’in büyük bir mucizesi olduğuna  şöyle işaret etmiştir:

“Ümmî (okuma yazması olmayan) bir zâtta (asm) zuhur eden  (ortaya çıkan), o şeriat; ondört asrı ve nev'-i beşerin humsunu (insanlığın beşte birini), âdilane (adaletle), hakkaniyet üzere ve müdakkikane (çok dikkatlice), hadsiz kanunlarıyla idare etmesi emsal kabul etmez (benzeri yoktur).” (Şua‘lar,119)