Fahreddin-i Razi ve Nisâburi’nin beyanlarına nazaran, Bedir gazvesinde imdada gelen meleklerin siması, at üzerinde beyaz elbise ve beyaz sarıklı ve sarıklarının arkasında taylesan olduğu nakledilmiştir. Bu rivayet, sarıktan Allah’ın razı olduğu, İslami bir kisve olduğuna delalet vardır. Binaenaleyh, İslamiyet’in büyüklüğünü, azametini artıran milli bir kisve olduğu gibi, sarık ile kılınan namaz, sarıksız kılınan namazdan faziletli olduğu kütüb-ü şer’iyyemizde vardır.(Sure-i Enfal Tefsiri, Fatih Gençlik Yayınları)

İncil'de "Sahib-üt Tâc"dır. Evet "Sahib-üt Tâc" ünvanı, Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm'a mahsustur. Tâc, imame yani sarık demektir. Eski zamanda milletler içinde, milletçe umumiyet itibariyle sarık ve agel saran, Kavm-i Arabdır. İncil'de [Sahib-üt Tâc], kat'î olarak "Resul-i Ekrem" (Aleyhissalâtü Vesselâm) demektir.(Osmanlıca Zülfikar, s:217)

Bir hadis-i şerifte “Sarık sarın da hilminiz ziyadeleşsin” buyurulmuştur.

 Hz. Ali(ra) buyuruyor: “Sarıklar Arapların taçlarıdır.”

Bir başka hadisde “ Sarıklar Arapların taçlarıdır. Onu bıraktıkları vakit izzetlerini de bırakırlar.” (K.sitte, c:15,s:45,akçağ yayınları)

Bu hakikatler ışığında Sarık; Allah’ın razı olduğu bir kisve, İslamiyetin heybetini artıran, yumuşak huylu olmayı netice veren (hilim sahibi), izzet, cemal ve heybet  manalarına gelmektedir.