Sikke-i Tasdik-i Gaybi'de 22. sahifedeki, "Birinci şua da bir iki âyetin işaretinde" denilmiş. Buradaki ayetler hangi ayetlerdir? Aynı yerde geçen "Risale-i Nur'un esası, mayası, temeli, ruhu" cümlesinden ne anlamalıyız?

1. Şua'daki 26. ayette şerh edilen ayette bu işaret anlatılıyor. Aynı yerde bahsi geçen iki ayet de Hud Suresi'nde aynı sayfada (s. 232) bulunuyor ve aynı konuya temas ediyor.

Sualin ikinci kısmı için önce Hz. Üstad'ın beyanlarını aynen alıyoruz:

"İman-ı tahkikînin vusûlüne (ulaşmaya) vesile olan bir yolu, velâyet-i kâmile ile, keşf ve şuhud ile hakikata yetişmektir. Bu yol, ehass-ı havassa (en seçkinlere) mahsusdur, îman-ı şuhudîdir (görmeye dayalı imandır).

İkinci yol, îman-ı bilgayb cihetinde sırr-ı vahyin feyziyle bürhanî (delile dayanarak) ve Kur'ânî bir tarzda akıl ve kalbin imtizaciyle (birleşmesiyle) hakkalyakîn (en yüksek iman mertebesi) derecesinde bir kuvvet ile zaruret  (kesinlik) ve bedahet (apaçıklık) derecesine gelen bir ilmelyakîn (görmeye değil, ilme dayanan bir iman) ile hakaik-ı îmâniyeyi (iman hakikatlerini) tasdik etmektir.

Bu ikinci yol, Risale-i Nurun esası, mayası, temeli, ruhu, hakikatı olduğunu has talebeleri görüyorlar. Başkaları dahi insafla baksalar, Risale-i Nurun hakaik-ı îmaniyeye muhalif (zıt) olan yolları gayr-ı mümkin ve muhal ve mümteni' (imkansız) derecesinde gösterdiğini görecekler." (Sikke-i Tasdik-i Gaybî)

Bu ifadelerle, Risale-i Nur derslerinin dayandığı temel metodun, iman hakikatlerini çok kuvvetli delillerle ve Kur'an'ın metotlarıyla ispat etmek olduğu kasd ediliyor.

Kur'an'ın tarzı ile yapılan bu isbat ve ikna metodu, insanın sadece aklını değil kalbini de tatmin ettiği için çok kuvvetli iman mertebelerinin kazanılmasına vesile olabiliyor.

Risale-i Nur'daki iman dersleri hep bu  temele dayanır demek isteniyor.