İşaratül İcaz'da geçen, "Mebde mehaz itibariyle rikkatül kalb manasını ifade eden bu iki sıfatın (Rahman ve Rahim) Cenab-ı Hak hakkında kullanılması caiz degildir" cümlesiyle anlatılmak istenen nedir?

Rahman ve Rahim isimleri rahmet kökünden türemiştir. Bu kökün asıl manası "kalben acımak" (rikkatül kalb) demektir. Bir insanı perişan bir durumda görsek yüreğimizde bir sızı hissederiz ve bunun şefkat ve merhametten geldiğini düşünürüz. Allah’ın rahmet ve şefkati ise bizim gibi bir sızı duymaktan münezzehtir. Onun, yüce zatına yakışan bir manada mahlukatına merhameti vardır. Bizimki ile tamamen aynı değildir, farklıdır.

O sebeble bu isimlerin Allah hakkında kullanılan manası, kelimenin aslındaki, yani mebde ve mehazındaki mana değildir, mecazi olarak kullanılmıştır. Elbette o da şefkattir, fakat acımak, sızlamak gibi kusurlardan münezzeh yüce bir şefkattir.