Nefsini bilen Rabbini bilir yani haddini bilen Rabbini bilir de diyebiliriz. İnsan kendini tanıdığı zaman ne kadar aciz ve fakir olduğunu anlar. Neye gücü yeteceğini neye yetmeyeceğini bilir. Eğer kendini tanımazsa kendini birşey sanır. Gözünde büyütür. Yaptığı şeyleri kendi ilmi ve kudretiyle yaptığını sanır. Karun gibi olur. Firavun gibi rablik dava eder. Kendini tanırsa yani haddini bilirse kendi üzerinde gözüken herşey Allah'ın sanatıdır. Üzerimdeki güzellikler bana ait değil belki Rabbim kendisini tanıtmak için bunları bana emaneten vermiş. Hakiki sahibi de ben değilim derse kurtulur. Yoksa Allah muhafaza Rabbini unutur da asıl sahibi benim derse firavun olur. Allah cümlemizi kendini ve haddini bilen kullarından eylesin. En sağlam yol olan acz ve fakr ve şefkat ve tefekkür yolunda bizleri istihdam eylesin. Ayağımızı sabit kılsın. Amin.