Dua-Evrâd

29.05.2008

7812

Mü'min Mü'mine Nasıl Dua Etmeli?

Bir müminin diğer bir mümine en iyi duası nasıl olmalıdır? Duanın kabul şartları nelerdir?

29.05.2008 tarihinde cevaplandı.

Cevap

İslâm âlimlerine göre bir müminin diğer bir mümine yapabileceği en faziletli ve makbul dua, samimi, karşılıksız, gizli ve hayır temelli olan duadır. Nitekim Hz. Peygamber (sav) gıyabında yapılan dua hakkında şöyle buyurmuştur:

En çabuk icabet edilen dua, bir kişinin diğerine gıyabında yaptığı duadır.1

Bir adam kardeşine, gıyabında dua ederse melekler de ona âmin, Allah (cc) sana da aynısını versin, derler.2

Bu bağlamda baktığımız zaman bir müminin, kardeşini yanında yokken ve hiçbir menfaat gözetmeden anması hayır dua etmesi en üstün olan ve kabule en yakın olan duadır.

Ayrıca müminin mümine en iyi duası kabul şartlarına dikkat ederek yapılan duadır. Kabul şartlarının bir araya geldiği ölçüde duanın kabul olma derecesi artmaktadır. Kabul şartlarından bazıları ise şunlardır:

1. Dua edileceği vakit tövbe istiğfar ile manevi temizlenmeli.

2. Makbul bir dua olan salâvat-ı şerifeyi şefaatçi gibi duanın başında ve sonunda zikretmeli.

3. Gıyabında, yani o kişi orada olmaksızın dua etmek.

4. Kur’ân’dan ve hadiste bildirilen dualarla dua etmek.

5. Kalbimiz huzurlu iken, samimiyetle ve içtenlikle dua etmek.

6. Namazlardan sonra, özellikle sabah namazından sonra dua etmek.

7. Mübarek mekânlarda, özellikle camilerde dua etmek.

8. Cuma günü, özellikle duaların makbul olduğu saatlerde dua etmek.

9. Üç aylarda, özellikle kandil gecelerinde dua etmek.

10. Ramazan’da, özellikle Kadir gecesinde dua etmek.3

Sonuç olarak, İslâm âlimlerine göre bir müminin diğer bir mümine yapacağı en faziletli dua, gıyabında, samimi ve karşılıksız yapılan duasıdır. Duanın kabulü ise kabul şartlarına uyarak, ihlâs, tövbe, salâvat ve uygun vakitlere riayet edilmesiyle artar. Kur’ân ve sünnetle sabit dualarla, huzurlu bir kalple yapılan dua kabule daha yakındır. Bu tür dualar hem dua eden hem de kendisi için dua edilen kimse için büyük bir rahmet vesilesidir.

Kaynakçalar
  1. Ebu Davud, Tefriu' ebvabi'l-vitr, 29.

  2. Ebu Davud, Tefriu' ebvabi'l-vitr, 29.

  3. Bediüzzaman Said Nursi, Mektubat, Hayrat Neşriyat, Isparta 2016, c. 1, s. 123.


Paylaş

Facebook'ta paylaş

Whatsapp'da paylaş

Hesaplarımıza abone olun sorularımızdan ilk siz haberdar olun

Yorumlar (0)

Yorumunuz

Yorum yapabilmek için giriş yapmalısınız