Melekût, mülkün mübalağa sigasıdır ki, tam bir hakimiyetle saltanatın idare sırları demektir.

(Hak dini Kur'ân dili, cüz: 22, s: 4043, Eser Neşriyat)

Halk eden (yaratan) ve zapt ve idare eden hayret verici Rububiyet ve saltanat demektir.

(a.g.e, sure: 7, âyet: 185)

Melekût: İzzet, saltanat ve azamete denir. Tahkik ehli olanlar mülkü görünen alemde, melekutu da batın alemi için kullanırlar.

Mülk: Bir nesnenin zapt ve tasarrufuna denir. Tasarrufunda olan şeye denir. Azamet, saltanat ve şevket manalarına gelir. (Kamus-u Okyanus, c: 3)