Allah'ın bir şey ile bin şeyi yaratması, bir çiçek ile bir baharı yaratması arasında fark yoktur diyoruz. Bir ile bin veya bir ile nihayetsiz işleri yapmak için neden aynı kuvvetin sarfı yeterlidir?

Cenabı Hakk'ın iki sıfatını hatırlamamız lazımdır.

Muhafet'ül-lil-havadis: Sonradan olan mümkinata yani varlıklara benzememektir.

Kıyam binefsihi: Varlığı kendindedir. Başkası tarafından var edilmiş değildir. 

Cenabı Hak zaman ve mekanı kendisi yaratmıştır. Bizim gibi zaman ve mekana bağlı değildir. Zaman ve mekan O'nu kayıt altına alamaz. 

Cenabı Hakkın kudreti zatidir. Zati olduğu için ve zıddı olmadığı için mertebe yoktur. Mümkinatta ise zıtlar birbirine girdiği için mertebeler vardır.

Sıcağın mertebeleri soğuk ile, ışığın mertebeleri karanlık ile, güzelliğin mertebeleri ise çirkinlik ile anlaşılır. Yani zıtların müdahalesi ile mertebeler ortaya çıkar.

Biz kitabı kolay kaldırıyoruz. Bir masayı kaldırırken zorlanıyoruz. Bir arabayı ise kaldıramıyoruz. Çünki bizim kudretçiğimiz bize sonradan verilmiş. Acizlik onun içine girdiği için de mertebeler oluyor.  Fakat Allah'ın kudreti zatidir ve zıddı yoktur. Bundan dolayı bir çiçeği daha kolay bir baharı daha zor yaratır, cenneti yaratırken daha da zorlanır diyemeyiz. Hepsini sadece "ol" emriyle bir anda yaratabilir. Bir bir işe mani olmaz. Zorluk güçlük yoktur.

Örnek olarak bir hassas terazi düşünelim. Bu terazinin bir gözünde bir güneş diğer gözünde başka bir güneş veya bir gözünde bir dağ diğer gözünde başka bir dağ veya bir gözünde bir yumurta diğer gözünde başka bir yumurta olsun. Sarf edilecek aynı kuvvetle güneş veya dağ veya yumurtanın biri yukarı diğeri aşağı olur. Dikkat aynı kuvvetle.

Başka bir misal ise, bir komutan aynı emirle bir askeri veya bir orduyu hareket ettirebilir. Yine dikkat edelim aynı emirle.