Ben Namazlarımı kılan ve Allah'ın dediklerini yapmaya çalışan bir kulum. Ancak bazı kendimi savunmam gereken durumlarda anlık bir korkuya kapılıyorum. Yani kavgacı değilim ama anlık kavgadan da korkuyorm. Müslüman korkak olmamalı onu da biliyorum. Ancak bu neyin belirtisi, iman zayıflığı mı yaratılış mı nedir?

Öncelikle şunu ifade edelim ki, sizin bu bahsetmiş olduğunuz korku hali hayatın farklı zaman ve mekanlarında her kesin başına aşağı-yukarı gelmiştir veya gelebilir. Böyle olması illa ki sizin kötü olduğunuz anlamına gelmez. İman zayıflığı ile doğrudan ilgili değildir. Zaten insan yaratılış itibariyle aciz ve zayıf bir varlıktır. Bununla beraber insanın küçüklüğünde başından geçmiş bir hadise velev ki hatırlamasa bile böyle sonuçları doğurabilir. Hatta bu gibi durumlar insanın başından geçmiş farklı bir olayın neticesi dahi olabilir. Bu ise gayet normaldir.

Şunu da ekleyelim ki; Allah insana korku hissini hayatın muhafazası için vermiştir. Ancak bu hissini tahdid etmemiş yani sınır altına almamıştır. Bunun için insan bu hissini olması gereken dışında kullanarak tehlikelere düşebilir. Bazen ifrat eder Allahtan korkmaz, mukaddesatı dahi tanımaz hale gelebilir. Bazen de tefrit eder korkulmaması gereken şeylerden dahi korkmak suretiyle hataya düşebilir. Her iki nokta da hayatını birçok sıkıntılara maruz bırakabilir. Bir Müslüman için olması gereken ise dini, hayatı, namusu, milleti gibi noktalarda hayatını feda edecek derecede cesaret taşımalıdır. Buna şeccat denilir. Bu tavsiye edilen bir durumdur. Ancak dünyanın geçici lezzetleri ve nefsinin arzuları tatmin etmek için hislerine mağlup olarak bu gadap kuvvetini kullanmamalıdır. Bu da yasaklanmıştır.

Elbette bir Müslümanın kendisine verilen duygularını vasat mertebe dediğimiz istikamet tahtında kullanmak suretiyle hareket etmesi gerekir. Böyle olursa Allah’ın izniyle sıkıntılara maruz kalmayacaktır. Bu kaidelere dikkat etmek ise fıtri ve doğru olanı yapmak manasındadır.