İştirak-i amal ve şirket-i maneviyenin yani başkalarının sevabından da hissedar olmanın ''İnsana ancak çalıştığının karşılığı vardır'' ayetiyle zahiren bir zıtlığı görünüyor. Açıklar mısınız?

Burada bir zıtlık yoktur. Şirket-i manevi Allah'ın bir ihsanıdır. Şirket-i maneviden istifadenin de ölçüsü vardır. Bunlar ihlas, sadakat, sünnet-i seniyeye ittiba ve günlük hizmet derecesidir. Bu şekilde kişi yine çalıştığının karşılığını almış oluyor. Dünyevi şirketlerde de böyle karlar olmaktadır. Bir de İhlas risalesinde iğne yapan ustalar tek tek yapınca günde üç iğne yaptıklarını sonra mesailerini birleştirip iştirak-i amal ile çalıştıklarında günde 300 iğne kişi başına düştüğünü anlatır. Tek tek olduğunda da çalıştığının karşılığını alıyor. Beraber çalışınca da çalıştığının karşılığını alıyor. Böyle nurani ve manevi şeylerde nuraniyet sırrı olduğu için bölünme olmadan herkese sevaplar gidiyor. Bunlar birer sırdır. 

Bir de önemli olan niyetlerdir. Malum ameller niyetlere göredir.