İnanç esaslarının münakaşa suretinde tartışılması doğru değildir. Belki müzakere suretinde yani fikir alışverişi şeklinde bahsedilmesi uygundur. Hem bir mevzunun müzakere edilmesi, kendi doğrusunu kabul ettirmek şeklinde olmamalı bilakis hakkı bulmak, doğruyu ortaya çıkarmak şeklinde olmalıdır. Yani insaf ile inatsız bir surette müzakere yapılmalı, yanlış anlamalara yol açacak sözlerden kaçınılmalıdır. Müzakerenin hak için olduğuna delil ise, karşı tarafın dediği doğru çıktığında üzülmemek ve bir gerçeği öğrendiğinden memnun olmaktır. (Mektubat, 28. Mektub)