Cenab-ı Hakk kendisine çocuk isnad edilmesini sevmezken, Hristiyanların Hz. İsa'ya Allah'ın oğlu diyeceklerini bildiği halde neden Hz. İsa'yı babasız dünyaya getirmiştir? Bu durum Hz. Meryem için de çok ağır bir imtihan değil midir? 

Bu meseleyi birkaç farklı açıdan ele almak gerekir. Özellikle Allah’ın kudreti, Allah’ın âdeti (sünnetullah) ve imtihan sırrı çerçevesinde bakalım:

Öncelilke Hz. İsa'nın (as) babasız dünyaya gelmesi, Allah’ın kudretini göstermek içindir. Cenab-ı Hak, Hz. Âdem’i (as) annesiz ve babasız yarattı. Hz. Havva’yı sadece bir erkekten, Hz. İsa’yı (as) ise sadece bir kadından yarattı. Bu üç farklı yaratılış, Allah’ın her şeyin tek ve hakiki yaratıcısı olduğunu göstermek içindir.  Yani Allah insanı ve mahlukatı yaratmak için hiçbir şeye mecbur değildir. Sebeplerin hakiki tesiri yoktur. Yaratan sadece Allah’tır ve isterse âdetini değiştirebilir.

“Şübhesiz ki Allah katında Îsâ'nın (babasız yaratılışının) misâli, Âdem'in misâli gibidir. (Allah) onu (da babası olmadan) bir topraktan yarattı, sonra ona “Ol!” dedi, (o da) hemen oluverdi.”[1]

Diğer bir hikmet (amaç, gaye, sebep) ise imtihan sırrıdır. Hak ile batılın ayrılması için bir vesiledir. Cenab-ı Hak  elbette biliyordu ki Hristiyanlar Hz. İsa’ya (as) haşa ‘Allah’ın oğlu’ diyecekler ve bu mucizeye yanlış anlamlar yükleyecekler. Fakat imtihan sırrı, o dönemdeki ve daha sonra gelecek insanların, hakla batılın karışabileceği bir ortamda imtihan edilmesini gerektirir.

Yani mesela, eğer imtihan açık mucizelerle veya meleklerle gelseydi; irade-i cüz’iye ortadan kalkar, herkes iman ederdi. İşte o zaman iman bir imtihan olmazdı. Zira dünya, darü’l-imtihandır (imtihan yeridir). İmtihan ise perde altında olur. Bu nedenle, Hz. İsa’nın mucizevi doğumu bir imtihan vesilesidir. Kabul edenler için bir ayet ve delil, inkâr edenler veya yanlış anlayanlar için de bir fitne ve dalalet (sapkınlık) olur. Aynen geçmiş ümmetlerde olduğu gibi.

Hz. Meryem validemize yapılan iftiralar da bu imtihanın bir parçasıdır. Bu iftiralar, onun yaşadığı imtihanın ağırlığını gösterir. Ama Cenab-ı Hak onu yalnız bırakmamıştır. Mucizevi olarak bebek yaşta konuşan Hz. İsa; “Ben Allah’ın kuluyum.”[2] diyerek annesini temize çıkarmışır. Bu da gösteriyor ki Allah, sevdiği kullarını yalnız bırakmaz. İnsanlar anlayamasa bile, Allah zamanla hakikati açığa çıkarır.

Meselenin bir diğer yönü ise; insan, her şeyi kendine kıyas ederek anlamaya çalışır. Halbuki Cenab-ı Hak, hiçbir şeye benzemez. Fakat o dönemdeki insanlar da Allah’ı kendileri gibi düşündüklerinden, Hz. İsa’nın (as) bu mucizevi doğumunu anlamlandıramayıp "bu çocuk tanrının oğludur" gibi bir sapkınlık ile şirke (Allah’a ortak koşma) düştüler.

Netice olarak; Hz. İsa’nın (as) babasız doğumu, Allah’ın kudretini göstermek içindir. Cenab-ı Hak, her şeyi sebeplerle yaratır ama buna mecbur değildir. Eğer isterse sebepsiz de yaratabilir. İmtihan gereği, bazı hadiseler hikmetli bir örtüyle gelir. Bu da iman edenle etmeyeni ayırmak içindir. Hz. Meryem'in imtihanı da, çok çetin bir imtihandır ama Allah mucizelerle onu temize çıkarmıştır.