"...Hatta en latîf ve güzel bir hakîkat-i îmâniyeyi muhtaç bir mü’­mine bildirmek ki; en ma‘sûmâne, zararsız bir menfaattir. Mümkünse, nefsinize bir hodgâmlık gelmemek için, istemeyen bir arkadaşla yaptırması hoşunuza gitsin..." cümlesinde "istemeyen bir arkadaşla yaptırması" derken kimi kastediyor. 1- kişinin kendisin istemediği bir arkadaş 2- konuyu anlatmak istemeyen başka bir arkadaş

Risale-i Nur talebelerinin en mühim vazifeleri; terk-i enaniyet, nefsin huzuzatından, istek ve arzularından feragat olmakla beraber ihlas, tevazu’, mahfiyet ve kendini kusurlu görmek olarak zikredebiliriz. Bunlarla beraber hizmetlerde kendini hatırlamak ile önde görünmek, ücret dağıtımında ise kendini unutmak ile kardeşini ortaya çıkarmak da önemli vazifelerindendir. Esas itibariyle bu gibi davranışlar Sahabe-i Kiram efendilerimizin yüksek ahlakındandır. Onlar (ra) Hazret-i Peygamberden almış oldukları derse binaen isar hasleti dediğimiz bu güzide ahlakı hayatlarının merkezine koymuşlar ve Kur’an’ın övgüsüne mazhar olmuşlardır.[1]

Sualinizde ifade ettiğiniz üzere “…Hatta en latîf ve güzel bir hakîkat-i îmâniyeyi muhtaç bir mü’­mine bildirmek ki; en ma‘sûmâne, zararsız bir menfaattir. Mümkünse, nefsinize bir hodgâmlık gelmemek için, istemeyen bir arkadaşla yaptırması hoşunuza gitsin..." cümlesinde "istemeyen bir arkadaşla yaptırması" derken bunu iki şekilde de anlayabiliriz. İlk olarak; masumane bir şekilde hakikati kendi anlatabileceği halde nefsin o lezzetinden geri durup, başka anlatmak isteyen ancak süküt ile dinleyen bir kardeşinin anlatmasından hoşlanarak söz hakkını ona vermesi ile onun bu meseleyi izah etmesini talep etmek. İkinci olarak; anlatmaktan uzak duran bir kardeşinin de fikrini almak suretiyle sözü ona tevdi’ etmek de olabilir. Her ikisinde de öne çıkan bir hakikat var ki; kardeşlerinin meziyetleri ve  şerefleriyle şakirane iftihar etmektir. 

 Burada elbette konuyu iyi bir şekilde izah etmek önemlidir. Ancak daha önemli bir şey var ki; ihlas sırrına ve kardeşlik hukukuna zarar gelmemesidir. Dikkat etmemiz gereken önemli bir ayrıntı da istemeyen bir arkadaşa anlattırmak ile bazı şeylerin eksik kaldığını düşünüyorsa en güzel takdir edici yoldaş hakikatini rehber ederek kardeşini tekmil etmektir. Kişi bu şekilde hareket etmek ile nefsini hodkâmlık diye ifade edilen bencillikten korumuş olur.

[1] Haşir Suresi, 9