Bu kudsî hadis sahih midir? Sahih ise hangi kaynaklarda geçmektedir? 

Hadis-i Kudsi şöyledir; “Bilinmeyen gizli bir hazine idim, bilinmek istedim, bilineyim diye halkı (kâinat) yarattım” [1]

İsmâil Hakkı Bursevî, “Ben gizli bir hazine idim ...” hadisi üzerinde dururken bu hadisin rivayet açısından sabit olmasa bile keşfen sahih olduğunu söylemiştir.[2] İbnü’l-Arabî’ye göre, “Gizli bir hazine idim” ifadesi nakil açısından sabit değilse de keşfen sahih bir hadistir. Bu görüş bütün mutasavvıflar tarafından benimsenmiştir. Ali el-Kârî ise bu sözün hadis olmamakla birlikte taşıdığı mânanın, “Ben insanları ve cinleri ancak bana ibadet etsinler diye yarattım”[3] âyetine uygun olduğunu, zira bu âyetteki “ibadet etsinler” ifadesini bazı müfessirlerin “beni tanısınlar” şeklinde yorumladığını söyler. [4] Böylece bu kudsi hadis aslında ayetle sabit bir hakikati ortaya koymaktadır.

İbn Teymiyye’ye göre kenz-i mahfî hadisi olarak anılan söz “sahih olmadığı gibi zayıf bir hadis bile değildir, mevzûdur”[5] İbn Teymiye’nin müteşeddid ulemâdan olduğu; özellikle tasavvufî konulardaki rivâyetlere karşı bir mesafesi olduğu için bu yorumu normaldir. 

Ehl-i tasavvuf olan kimseler bir hadisin veya hadis âlimlerine göre sahih olmayan bazı hadislerin sıhhatini keşf yoluyla tesbit ettiklerini söylemişlerdir.  Abdülazîz ed-Debbâğ birçok hadisin sahih olup olmadığına keşf ile hükmetmiş, Şah Veliyyullah Dihlevî ed-Dürrü’s̱-s̱emîn’de, rüyada gördüğü Hz. Peygamber’den işittiği müjdeleyici nitelikteki hadisleri rivayet etmiştir. [6]

Ayrıca başta Fahrettin Râzi olmak üzere Nisaburî, Alusî, Ebu Suud Efendi vb. birçok müfessir bu hadise itimad etmişler ve tefsirlerinde sıklıkla bu hadisi kullanmışlardır.