Melekler kahve kokusunu severmiş ve kahve kokusu durdukça kahve içen için istiğfar ederlermiş, doğru mudur? Bu anlamda bir hadis var mıdır?
Böyle bir hadise rastlayamadık. Peygamberimiz’den (sav) rivayet edilerek bize ulaşan bir hadis, tarih ve siyer kaynağında bu minvalde bir hadis bulunmamaktadır. Hatta Sevgili Peygamberimiz (sav) zamanında kahvenin var olduğu da bilinmemektedir. Bu noktadan çok üzerinde durmamak, inanç meselesi gibi görmemek gerekir.
Ancak bu rivayet özellikle tasavvuf ehli arasında çok meşhur olmuştur. Rivayetin ortaya çıkışı ve meşhur oluşunun sebebi bir âlimin rüyasıdır. Şöyle ki;
Arif-i Billah Seyyid Ebu Bekir b. Abdullah b. Tâli-ül Addas’ın aktardığına göre Seyyid Ahmed b. Ali bir gün yakaza halinde iken Sevgili Peygamberimiz (sav) ile görüştü. Seyyid Ahmed Efendimize “Ya Resulallah! Senden aracısız bir hadis rivayet etmek istiyorum” dedi. Peygamberimiz de "sana üç hadis söyleyeceğim" dedi. Bunlar;
Birincisi: Bir kimse kehve içtiğinde kahve kokusu insanın ağzından gidinceye kadar Melekler onun için mağfiret dilerler.
İkincisi: Kim Allah'ı anmak için tesbih edinirse, kendisi ile zikretsin veya etmesin Allah'ı çok zikredenlerden olarak yazılır.
Üçüncüsü: Kim bir veliyullahın -veli diri olsun, ölü olsun farketmez- huzurunda durursa; vücudu paramparça olup yeryüzünün her bir köşesine dağılmış da -her parçasıyla her bir tarafta- Allah’a kulluk ediyormuş gibidir.[1]
Bütün bu kıssada anlatılan keşif ehli bir zatın yakaza halinde yaşadığı rivayet olunan bir hadisedir. Bu sebeple herkesi bağlayıcı bir hadis, hüküm ya da esas değildir. İsteyen kişinin itimad etmesinde de bir zarar yoktur. Nitekim bu rivayette anlatılan hadiseler akâid veya ahkam ile ilgili değildir.
[1] Yusuf Nehbani, Cevahir’ul Bihar fi Fadâil’n Nebiyyi-l Muhtar, Dar’ûl Kütub’ül İlmiyye, Beyrut, c.420