Üstad hazretleri bir yerde, "Bu zamanda feraizi işleyen kebairi terk eden kurtulur inşaallah" diyor. Bunu nasıl anlamalıyız? 'Kurtululur' derken doğrudan ehli cennet mi demektir? Yoksa günahları çok olanlar, günahları sebebiyle cehenneme gitse de, ehli iman olduğu için, cezasını çektikten sonra, sonunda cennete gider mi demektir.

Hazret-i Üstad bu cümlesiyle diyor ki, bu zamanda farz olan namaz, oruç gibi ibadetlerini yerine getiren ve cinayet, içki, zina, büyük günahları terk eden, yani önceden işlemişse de terk edip tevbe eden kurtulur.

Bu zaman, bütün peygamberlerin ümmetlerinin başına gelmekle onları korkuttuğu ahirzaman fitnelerinin her tarafı kapladığı bir zamandır. Bu cihetle insanların, eski insanlar kadar, küçük günahlardan sakınabilmesi ve amellerini tam bir ihlasla yapabilmesi çok müşkilleşmiştir.

Bu kadar zorluğa rağmen farzlarını yerine getiren, büyük günahlardan uzak duran bir insan, önceki asırlara göre daha büyük bir zorluğu başarmıştır ve bu cihetle onun az amelleri eskisinden daha değerli hale gelmiştir.

Peygamberimiz (sav) şöyle buyurur: "Siz bugün öyle bir zamandasınız ki, sizlere emrolunanın onda birini terketseniz helâk olursunuz Ama öyle bir zaman gelecektir ki, size emrolunanın onda birini yapanlar kurtulacaklardır" (Ramuz el-ehâdis, s. 136)

"Ümmetimin fesad düştüğü zamanda kim benim sünnetime yapışırsa ona yüz şehid sevabı verilir" (Müsnedü'l-Firdevs, 4/198) hadisinde de ahirzamanda işlenen amellere kat kat sevap verildiği açıkça anlaşılmaktadır.

Bu gün biz, şiddetli fitneleriyle haber verilen o ahirzamanda yaşıyoruz. Bediüzzaman Hazretleri'nin bu beyanından, "cehenneme düşmekten kurtulur" diye kasd ettiğini anlamak lazımdır diye düşünüyoruz.