Eğer siz günah işlemeseydiniz, Allah sizi helak eder ve yerinize, günah işleyip, peşinden tövbe eden kullar yaratırdı. Bu hadis nasıl anlaşılmalıdır? Bir müslümanın amacı günahlardan kaçınmak olduğu halde , günah işlememek niçin helak sebebidir? Bunun hikmeti nedir?

Öncelikle bu Hadîs- i şerif; günah işlemenin insan tabiatından gelen bir durum olduğu, insanın günah işleyebilecek bir kabiliyette yaratıldığı, melekler gibi olmadığı, iradeli bir varlık olduğu ve bu iradesini günah işlemeye veya tevbe etmeye sarf edebileceği manalarını ifade edebilir. İnsanları tabiatı gereği hata ve günah işlemeye elverişli kılmak onları günah işlemeye teşvik etmek manasını içermez. Burada önemli olan nokta günahta ısrar etmemek ve irademizi tevbe etmeye yönlendirmektir.

Hem Hadis, Allah Teâlâ’nın affını, günahkârları tevbeye teşvik için onlara olan mağfiretini beyan etmektedir. Öyleyse hadisten murad olan bir başka ma'nâ şöyle olmalıdır: Allah Teâlâ, muhsin olanlara vermeyi sevdiği gibi, günahkar olanları da affetmeyi sevmektedir. Buna, Allah'ın birçok ismi delalet eder: "Gaffâr, Halîm, Tevvâb, Afüvv” gibi. Hem Cenab-ı Hakkın isimleri insan üzerinde tecelli eder. El-Ğaffar, Et-Tevvâb, El-Afüvv- El- Halîm gibi isimler kulları merhametle karşılamak ve tecelli etmek isterler. Yoksa Allah ü Teala’nın, hâşa insanların günah işlemesini istiyor veya teşvik ediyor demek değildir.

Bundan anlaşılan bir diğer önemli nokta ise insanın tevbe etmesinin çok ehemmiyetli olduğudur. İstiğfarın Allah katında ne kadar makbul olduğunu bizlere göstermektedir.