29. mektup, 9. kısım, 6. telvih, 3. nokta da üstadımızın tarikatle ilgili bazı teşhisleri var.....Diyor ki: "Bu dünya darül hizmettir..Darül mukafat değil...Madem hakikat budur uhreviyeye ait neticeleri dünyada istememek gerektir...Cunki cennetin meyveleri gibi, kopardıkça yerine gelmek sırrıyla baki hükmünde olan amel-i uhrevi meyvesini, bu dünyada fani bir surette yemek,kar-ı akıl değildir...Baki bir lambayı, bir dakika yaşayacak ve sönecek bir lamba ile o mübadele etmek gibidir............." Burada anlamadığm olay şudur: Uhrevi neticeleri veren şeyleri insan neden istemesin? Baki olan lamba,uhrevi ezvakları burada istemekle neden sönüyor?Yani bu olay niye 2 şıkka indirgeniyor: A)Ya bu dünyada geçici alırsın mükafatını B)Ahirett lamban ebedi yanar.....Biz, hem bu dünya için isteyelim o zevkleri, ücretleri v.s hemde ahiret icin.....Yani Allah niye hem bu dünyada hem ahirette vermiyor bu zevkeleri? Yani işin garip tarafı bu zevkerde nefsi değil.

Peygamberimizin(s.a.v) Hz. Ömer'e "istemez misin ya Ömer! dünya onların olsun ahiret bizim" sözünü hatırlayalım. Ayrıca bu dünya imtihan yeridir. Cenabı Hak kendisi için bizden fedakarlıklar yapmamızı istiyor. Dünyada yapılan amellerin neticesi ahirete aittir. Bu dünyada dahi bazı şeyler verilirse bunlar lütuf ve fazıldır. Yani nur üstüne nurdur. Fakat bu istenilmez belki verilir. Çünki dünya ücret ve mükafat yeri değildir. İmtihanın gereği budur. Bunun asıl sebebi ve hikmeti ise Allah'a aittir.