Kur'an'da bu sekiz çift hayvanın indirildiği şu ayetle bildiriliyor:

(O,) sizi tek bir nefisten (Âdem'den) yarattı, sonra eşini (Havvâ'yı) ondan kıldı; ve sizin için sağmal hayvanlardan (erkek ve dişi) sekiz eş (ni'met olarak) indirdi. Sizi analarınızın karınlarında, üç karanlık içinde, yaratılıştan yaratılışa (geçirerek) yaratmaktadır. İşte Rabbiniz olan Allah bu (ni'metleri veren)dir; mülk (umûmen) O'nundur. O'ndan başka ilâh yoktur. Öyle ise (haktan) nasıl çevriliyorsunuz? ¹

Bu sekiz çiftin ne olduğu ise başka bir âyette şöyle açıklanıyor:

Allah, sekiz eş (yarattı)! Koyundan iki, keçiden iki, Deveden de iki, sığırdan da iki. ²

Görüldüğü gibi, birinci âyetteki “sekiz çift” ifadesi Türkçede dört çifti anlatır. Arap dilinde “sekiz çift” denildiğinde, “toplam sekiz ferdin oluşturduğu dört çift” anlamı kastedilir. Her dilin kendine mahsus bazı üslûpları vardır. Çiftleri sayıyla ifade etme bakımından iki dil arasındaki bu fark, başka dört çift daha varmış zannına yol açar. Hâlbuki indirildiği bildirilen hayvanlar, sözünü ettiğiniz dört çiften ibarettir. Ayetin indirmekle neyi kasdettiğini Bediüzzaman Hazretleri şöyle açıklıyor:

وَاَنْزَلَ لَكُمْ مِنَ الْاَنْعَامِ ثَمَانِيَةَ اَزْوَاجٍ demesiyle ifade ediyor ki, “Sekiz nevi‘ hayvânât-ı mübâreke, sizlere hazîne-i rahmetinden, güya cennetten ni‘met olarak indirilmiş, gönderilmiştir.” Çünkü o mübârek hayvanlar, bütün cihetleriyle bütün beşere ni‘met olduğundan; tüyünden bedevîlere seyyâr hâneler, elbiseler; etinden güzel yemekler, sütünden güzel, lezîz taâmlar, derilerinden pabuçlar ve sâire; hatta gübreleri, mezrûâtın erzâkı ve insanların mahrûkātı hükmünde olup, güya o mübârek hayvanlar, tecessüm etmiş ayn-ı ni‘met ve rahmet olmuşlar.³

Bu mübarek hayvanlar, Allah’ın rahmet hazinesinden insanlar için adeta cennetten gönderilmiş sekiz çeşit evcil hayvanı ve bunların sayısız faydasını hatırlatıyor. Yünleri çadır ve elbise olur, et ve sütleri gıda olur, derileri eşya olur, gübreleri hem yakıt hem gübre olur. Vücutlarının her yeri değerlendirilir ve hiç israf olmazlar. kısacası bu hayvanlar, ilâhî rahmet ve nimetin vücut bulmuş hâlleri gibidir: “güya o mübârek hayvanlar, ni‘met ve rahmetin cisimleşmiş hali gibiler.

Görüldüğü gibi, âyetin “indirmek”ten muradı bizzat cennetten indirmek değil; Allah’ın yüce merhametinden, insanlığın istifadesine sunmaktır. Merhamet etmek, manen muhtaç olmaktan daha yüksek bir mertebe olduğundan, “merhametin yüksek katından, manen insanlığın ihtiyaç katına indirilmiştir” mânasındadır. Hem bu hayvanlar o kadar faydalıdır ki sanki cennetin hayvanları iken, oradan insanlığın yardımına koşmak için indirilmiş gibidirler. Yani “indirdik” tabiriyle bir mecaz yapılmıştır; yoksa onlar da insanlar ve diğer hayvanlar gibi dünyada yaratılmışlardır. Kur’ân-ı Kerîm, Bediüzzaman Hazretlerinin ifadesiyle “edebiyatın mucize-i kübrasıdır (en büyük mucizesidir).” Bu sebeple Kur’ân’da mecaz ve teşbih gibi edebî zevk kaynağı olan sanatlı ifadeler vardır; bu da onlardan biridir.