Bediüzzaman Hazretlerinin bu sözü bir kaç yerde geçmektedir. Bitlis hadisesi öncesi kendine gelen zatlara şöyle demiştir:

Eski harb-i umûmîden evvel ben Van’da iken, bazı müttakî zâtlar yanıma geldiler. Dediler ki: “Bazı kumandanlarda dinsizlik oluyor; gel, bize iştirâk et. Biz bu münâfık reislere itâat etmeyeceğiz.” Ben de dedim: “O fenâlıklar, o dinsizlikler, o gibi kumandanlara mahsûstur. Ordu onlarla mes’ûl olmaz. Bu Osmanlı ordusunda, belki yüz bin evliyâ var. Ben bu orduya karşı kılıç çekmem. Size iştirâk etmem.” O zâtlar, benden ayrıldılar, kılıç çektiler. Neticesiz Bitlis hâdisesi vücûda geldi.

Az bir zaman sonra harb-i umûmî patladı. O ordu, dîn-i İslâm nâmına harbe iştirâk etti, cihada girdi. O ordudan yüz bin şehîd, evliyâ mertebesine çıktılar. Beni o da‘vâmda tasdîk ettiler. Kanlarıyla velâyet fermanlarını imzaladılar.¹ 

Şeyh Said yazdığı bu mektupta, Bediüzzaman Hazretlerini girişecek olduğu harekete davet etmiş ve eğer bu mücadeleye iştirak ederse muzaffer olabileceklerini belirtmişti. Bediüzzaman Hazretleri bu mektuba şöyle cevap vermiştir:

Yaptığınız mücadele, kardeşi kardeşe öldürmektir ve neticesizdir. Çünkü Kürt-Türk birdir, kardeştir. Türk milleti bin senedir İslamiyet’e bayraktarlık etmiş, dini uğrunda milyonlarca şehit vermiş ve binlerce veli yetiştirmiştir. Binaenaleyh, kahraman ve fedakar İslam müdafilerinin torunlarına kılıç çekilmez ve ben de çekmem!² 

Bu konuda detaylı izah için lütfen bakınız;

Risale-i Nur Talebelerinin Şeyh Said Hadisesine Bakışı

Said Nursî - Şeyh Said

1. Bediüzzaman Said Nursi, Şualar, Hayrat Neşriyat, Isparta 2013, s. 273.

2. Hayrat Vakfı İlmi Araştırma Heyeti, Bediüzzaman Said Nursi ve Hayru’l-Halefi Ahmed Hüsrev Altınbaşak, Hayrat Neşriyat, Isparta, 2014, s. 269