Bediüzzaman Hazretleriyle Hüsrev Efendinin bir ruh iki cesed olması nerede geçiyor?

Bediüzzaman Hazretleri'nin, "Biz Husrev'le bir ruh iki cesediz." dediğini bizzat Üstad'dan işiten Nur Talebeleri haber veriyorlar.

Bediüzzaman Hazretleri'nin Husrev Efendi hakkındaki olağanüstü takdir ve sevgi ifadeleri de bu rivayeti destekler mahiyettedir. Mesela:

"Husrev 'in mümtaz bir hasiyeti budur ki; şimdiye kadar bana gelen bütün mektublarının hiçbirisi beni incitmiyor, elîm (acılı) zamanlarımda da yumuşak geliyor, ruhumu okşuyor." (Emirdağ Lahikası)

Bir diğer ifadesi:

“Risâle-i  Nûr’un kahramanı Husrev, benim bedelime ölmek ve benim yerimde hasta olmak samimî ve ciddî istiyor. Ben de derim: Te’lif zamanı değil, şimdi neşir zamanıdır. Senin yazın, benim yazımdan ne derece ziyade ve neşre faideli ise, hayatın dahi hizmet-i Nûriyede benim bu azablı hayatımdan o derece faidelidir. Eğer benim elimden gelseydi, hayatımdan ve sıhhatimden size memnuniyetle verirdim.” (Emirdağ Lahikası)

Bir diğeri:

"Husrev gibi bir Nur kahramanından, benim yerimde ve Nur'un şahs-ı manevîsinin çok ehemmiyetli bir mümessili olmasından hiç bir cihetle gücenmemek elzemdir." (14. Şua)

Bir de, Bediüzzaman Hazretleri'nin benzer bir tabiri, Husrev Efendi'nin de dahil olduğu erkân-ı sitte namındaki altı talebesi için de kullandığını görürüz. Bu talebeler ise;

1- Husrev Efendi

2- Hafız Ali

3- Büyük Ruhlu Küçük Ali

4- Hafız Mustafa

5- Rüşdü Çakın

6- Tahiri Mutlu

adındaki talebelerdir. Bu altı talebe için bir mektubunda şöyle der:

“Kalemlerini bizim hesabımıza çalıştırmaya karar veren altı müttehid kahraman, bir ruh altı cesed ve altı Yeni Saîd yerinde (…) kabul ediyorum." (Kastamonu Lahikası)

Yine Üstad, Husrev Efendi ve Rüşdü Ağabey içinde aynı deyimi kullanır:

"Hüsrev'le bir ruh iki cesed ve kendisi, bahadır biraderiyle Nur hizmetinde çok ehemmiyetli mevki alan kahraman Rüşdü" (Emirdağ Lahikası)