Allah'ın hz. Ademe ruhundan üflemesi ne demektir? Allah'ın bir ruhu var ama yaratılmış bir ruh değil; kendine öz bir ruhu var mı demektir?

Allah’ın ruhu var diyemeyiz. Ayet-i kerimelerde geçen "ruhundan üfledi" manası insana verilen şeref ve kıymet şeklinde anlaşılmalıdır. Kur'an'ı Kerim'e baktığımızda Allah’ın kıymet verdiği bazı şeyleri kendine izafe ettiğini görmekteyiz. Mesela bazı ayetlerde "Allah’ın evi", "Allah’ın devesi" v.b. ifadeler geçmektedir. Yani Allah bunlara değer veriyor. Bunlar Allah katında kıymetlidirler, demektir. Nitekim müfessirler bu ayetleri açıklarken hep bunu nazara vermektedirler. Bunlar beraber düşünüldüğünde bu mana daha iyi anlaşılmaktadır.    

Tefsirciler şöyle der:

"Ayetteki "ve ona ruhumdan üflediğim zaman" tabiri ile ilgili birkaç bahis vardır:

1) Nefh yani üfleme, havayı, bir cismin boşluğuna kaydırmak, akıtmaktır. Bu lafzın zahiri, bize, ruhun hava ve rüzgâr gibi bir şey olduğunu ihsas ettirir. Yoksa burada onun üflendiğini söylemek doğru olmazdı.

2) Burada Cenâb-ı Hak, onu şereflendirmek ve kıymetini göstermek için, Hz. Âdem'in ruhunu "ruhumdan" diyerek zat-ı ilâhiyesine nisbet etmiştir." (Tefsir-i Kebir, Farhreddin Razi)

"Burada Yüce Allah, ruhu şereflendirme ve değerlendirme yoluyla ruhum dedi. Nitekim bazı âyetlerde de Allah'ın evi Allah'ın devesi" ve Allah'ın ayı" denilmiştir. Bu, mülkün sahibine, sanatın sanatkâra izafeti kabilindendir." ( Muhammed Ali Es-Sabuni, Safvetü’t-Tefasir)

Ayrıca Kur’an’da ruh kelimesinin farklı manalarda kullanıldığınıda görmekteyiz.

 (Enbiya-91: Tahrim,-12).

(Nahl-2: Mü’min-15: Şûra-52).

(İsrâ: 85)