Bizden yaşça büyük olup dilinden zarar gördüğümüz akrabalarımıza karşı mesafe koyabilir miyiz? Ciddi kalp kırıklıklarına sebep oluyor. Büyük olunca ikaz da edemiyoruz. Dinimize göre nasıl hareket etmeliyimm? Mesafe koymak, konuşmamak doğru olur mu? Nihayetinde sıla-i rahim dinimizce çok önemli.
Bir Müslümanın ruh sağlığını, psikolojisini koruması çok önemlidir. Zira insan psikolojik açıdan ne kadar sağlıklı ise dine ait, topluma ait, aileye ait hasılı tüm hayata ait meselelerde daha başarılı daha mutlu daha özgüvenli olmaktadır. Bu sebeple de sürekli olarak dilinden, kendinden zarar gördüğümüz, bizi inciten bir kimseyle aramıza küsmek değil ama sınır ve mesafe koymak, dini ve ahlaki açıdan sakıncalı değildir. Zira bir kimseyle mesafeli olmak, ona düşmanlık beslemek, onunla küsmek anlamına gelmemektedir. Bu, bizi hem manevi açıdan korur hem de daha büyük kalp kırıklıklarının önüne geçer.
Ancak dikkat edilmesi gerekmektedir ki aramıza mesafe koyarken içimizde kin, nefret veya intikam duygusu taşıyorsak bu masum bir mesafe koymak değildir. Bizim kastettiğimiz duygulara yenilmeden ilişkilerde araya mesafe koymaktır. Ayrıca mesafe koymak demek tamamen iletişimi kesmek anlamına gelmemeli. Selam vermek, hayır dua etmek ve gerektiğinde yardımcı olmak İslâm ahlakının gereğidir.
Özetle; bizleri inciten biriyle fazla konuşmamak veya mesafe koymak sakıncalı değildir. Bu mesafeyi koyarken selamı kesmemek, saygıyı korumak ve kalbinizde kin taşımamak çok önemlidir. Zira dua sadece sevdiğimiz insanlara edilmez. Asıl duaya muhtaç olanlar ibadette eksiklik yapanlar, imanı zayıf olanlar, sefahete düşenler ve hassaten konumuz olan bize ve insanlara kötü davranan, ahlakî açıdan istikameti kaybeden, insanların kendilerinden gördükleri zarar ile yıpratanlar, üzenlerdir. Bu sebeple onlara dua etmek önemli bir meseledir.
Dikkat çekeceğimiz bir diğer konu ise bunu yaparken aradaki çizginin çok hassas olduğunu unutmamaktır. Yani mesafe, zamanla kin, adavet ve düşmanlığa dönüştürülmemeli.