Cümlesinin makam-ı ebcedîsi olan bin iki yüz yirmi ikiye kadar, o fütûhât-ı Kur’âniye ve nusret-i dîniye devam edeceğine ve ondan sonra bir derece tevakkuf ve tedennî başlayacağına tevâfukla işaret eder.

Burada üstadımızın bin iki yüz yirmi ikideki gerilemeden kastı nedir? 

Osmanlının gerileme dönemini ifade etmektedir. O zamana kadar ufak bazı arızalar olmakla beraber İslam dini hep ilerlemiş ve galibane bir üstünlüğü söz konusudur. Ancak Osmanlının gerilemesiyle duraklamış, hatta mağlubiyetler olmuştur. Nasr süresindeki ilgili yerde geçen ayetin işaret etmesi de ( söz konusu ayetin ebced makamı 1222 eder bu tarih hicridir. Miladi 1807 gibi bir tarihe denk gelir) Kur’an’ın bir mucizesidir. İşaret ettiği gibi de vuku bulmuştur.